Ο κύριος Γιάννης Τσιγγερλιώτης είναι καθηγητής Οικονομικών, ο οποίος διδάσκει στο σχολείο μας, το ΕΠΑΛ Θήρας. Μετά από συζήτηση και οργάνωση της τάξης μας αποφασίσαμε να του πάρουμε συνέντευξη και φυσικά να γνωριστούμε μαζί του, αφού ο κύριος Τσιγγερλιώτης δεν διδάσκει στην τάξη μας. Με μεγάλη χαρά και καλή διάθεση δέχτηκε να μας μιλήσει και να μοιραστεί μαζί μας τις εμπειρίες της ζωής του από τα παιδικά του χρόνια ως και σήμερα κυρίως ως προς τα θέματα της εκπαίδευσης. Η συζήτηση αυτή έγινε με βάση τις ερωτήσεις μας για πράγματα που θέλαμε να μάθουμε για εκείνον.
Σε ποια περιοχή γεννηθήκατε και πού μεγαλώσατε;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη και έμεινα εκεί ως τριάντα χρονών.
Πώς ήταν τα παιδικά σας χρόνια;
Τα παιδικά μου χρόνια ήταν ευχάριστα και ισορροπημένα. Είχα πάντα πολλούς φίλους με τους οποίους έπαιζα συνέχεια και περνούσαμε ωραίες στιγμές. Μεγάλωσα σ’ ένα περιβάλλον με αγάπη, εμπιστοσύνη και μ’ όλα τα προβλήματα που είναι φυσικό να υπάρχουν. Βέβαια υπήρχαν και δυσκολίες στα παιδικά μου χρόνια με το άγχος στο σχολείο, την πίεση (γιατί κι αυτά υπήρχαν), τις απογοητεύσεις. Γενικά πάντως όταν τελειώναμε το σχολείο οι περισσότεροι το αναπολούσαμε ευχάριστα.
Σε ποιο πανεπιστήμιο σπουδάσατε και τι ήταν αυτό; Τι δυσκολίες αντιμετωπίσατε εκεί;
Πήγα στο πανεπιστήμιο Μακεδονίας και στο πανεπιστήμιο Θράκης στα οποία σπούδασα οικονομικά και νομικά. Η φοιτητική μου ζωή ήταν ωραία και μάλιστα τότε ήταν από τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου. Κατά τη διάρκεια της φοίτησης μου χρειαζόταν πολύ διάβασμα αλλά η διαδικασία ήταν ευχάριστη, είχα για παρέα πολλούς φίλους με τους οποίους περνούσαμε πολύ χρόνο και είχα πάντα την υποστήριξή τους.
Θα θέλατε να αλλάξετε κάτι στο σημερινό ελληνικό σχολείο;
Πολλά πράγματα… από τους στόχους του, το περιεχόμενό του, τη δομή του, τους τρόπους μάθησης και διαπαιδαγώγησης… Το σχολείο θα ‘πρεπε να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες των παιδιών, να τα βοηθάει να αναπτύσσουν την προσωπικότητά τους πολύπλευρα και να βελτιώνουν τις ικανότητές τους και όχι να τους επιβάλλει να μαθαίνουν παπαγαλία τα μαθήματα χωρίς να παίρνουνε την ουσία της γνώσης. Να τους δίνει στέρεες βάσεις για την κατανόηση του κόσμου, της φύσης και της κοινωνίας. Το σχολείο θα έπρεπε να περιλαμβάνει και μαθήματα πιο δημιουργικά όπως η μουσική, το θέατρο, ο χορός όπου τα παιδιά θα μπορούσαν να εκφράζουν τα συναισθήματά τους και να μαθαίνουν μέσα από την τέχνη χωρίς να είναι εγκλωβισμένα μόνο στα γενικά μαθήματα. Να αναπτύσσουν και να καλλιεργούν κάθε πλευρά της προσωπικότητας τους, χωρίς να είναι υποχρεωμένοι οι γονείς τους να βάζουν το χέρι στην τσέπη. Γιατί να μην ολοκληρώνεται με πτυχίο η εκμάθηση μιας ή και δυο ξένων γλωσσών στο σχολείο; Γιατί να μην μάθουν στα 12 χρόνια του σχολείου ένα μουσικό όργανο; Γιατί να μην καλύπτονται τα ενδιαφέροντά τους καλλιτεχνικά, πολιτιστικά, αθλητικά με ομάδες μέσα στο σχολείο; Όλα αυτά βέβαια προϋποθέτουν τελείως διαφορετικά σχολεία.
Εκτός από το δικό μας, σε ποια άλλα σχολεία έχετε διδάξει;
Έχω διδάξει στη Σκόπελο, στη Σκιάθο και στην Κάρπαθο. Στη Σαντορίνη όταν πρωτοήλθα δίδασκα στο ΓΕΛ, έπειτα όμως ήρθα στο ΕΠΑΛ όπου διδάσκω εδώ και δώδεκα χρόνια και εδώ αποφάσισα να μείνω.
Πώς ήταν η πρώτη φορά που μπήκατε σε μια τάξη;
Την πρώτη φορά που έμπαινα σε μια τάξη είχα πολύ άγχος και αγωνία. Είχα πρωτύτερα σχεδιάσει για το τι θα πω, πώς θα το πω και τι θα κάνω και έκανα συνέχεια πρόβες. Με τον καιρό έφυγαν οι ανησυχίες και τα πράγματα άρχισαν να κυλάνε πιο ομαλά κι αυθόρμητα χωρίς να σκέφτομαι και να προετοιμάζω το μάθημα με κάθε λεπτομέρεια. Αυτό που πρέπει να ξέρει κανείς πάντως είναι πως ένας καθηγητής πριν μπει στην τάξη πρέπει να προετοιμάζεται, διότι αν ο καθηγητής δεν είναι οργανωμένος και προετοιμασμένος, το μάθημα δεν θα κυλίσει σωστά. Ο δάσκαλος πρέπει να «δίνει παράσταση» μέσα στην τάξη για να πετύχει τους στόχους της διδασκαλίας ενός μαθήματος. Αυτό ακριβώς είναι που τον κάνει ξεχωριστό.
Όταν τελειώσατε τις σπουδές σας ήταν εύκολο να βρείτε δουλειά και να προσαρμοστείτε; Υπήρχε άλλος τρόπος να βγάλετε χρήματα εκτός από τη μάθηση;
Ήμουν πολύ τυχερός και βρήκα δουλειά σε λογιστικό γραφείο ενώ ακόμα σπούδαζα. Οπότε δεν έχω μόνο εκπαιδευτική εμπειρία.
Υπήρξαν εμπόδια στη ζωή σας;
Σίγουρα δεν υπάρχει ζωή χωρίς εμπόδια. Ωστόσο πρέπει πάντα να προσπαθούμε και να μη τα παρατάμε από τη στιγμή που θέλουμε να πετύχουμε κάτι στη ζωή μας. Την πρώτη φορά δεν κατάφερα να μπω σε πανεπιστήμιο. Δεν τα παράτησα όμως. Έτσι έδωσα δυο φορές για να μπω σε σχολή. Βέβαια δεν ήμουνα σίγουρος αν τελικά θα ασχοληθώ με οικονομικά ή όχι. Δυστυχώ δεν υπάρχει καμιά βεβαιότητα ότι θα ασχοληθείς σ’ αυτό που σπούδασες. Τελικά όμως κατάφερα να σπουδάσω αυτό που μου άρεσε. Δεν ήξερα όμως που θα με οδηγήσει.
Έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα από τότε που ήσασταν μαθητής;
Η γενιά που μεγάλωσα εγώ ήταν πολύ διαφορετική. Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν κάποια χαρακτηριστικά που έχουν μείνει αναλλοίωτα. Έχω πάντα στο μυαλό μου τα παιδικά μου χρόνια και ξέρω πως πολλά πράγματα που κάνουν οι μαθητές μου, τα έκανα κι εγώ μικρός. Γι’ αυτό προσπαθώ να μπαίνω πάντα στη θέση τους. Όσον αφορά στο εκπαιδευτικό σύστημα και στις υποδομές, δυστυχώ παρότι πέρασαν τριάντα χρόνια, σε πολλά πράγματα είμαστε ακόμα και πιο πίσω από την εποχή που ήμουν μαθητής. Για παράδειγμα και στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο που πήγαινα (διαφορετικά σχολεία σε διαφορετικές περιοχές), είχαμε κλειστό γυμναστήριο με όργανα (μονόζυγα, ίππους, στρώματα, κλπ.) και δεν υπήρχε περίπτωση να κάνουμε μάθημα με τα μπουφάν γιατί δεν άναβαν τα καλοριφέρ! Όσον αφορά το εκπαιδευτικό σύστημα, ο στόχος του σχολείου όλο και περισσότερο απομακρύνεται από τη γενική παιδεία, τη μόρφωση, χάριν της εξειδίκευσης , της μάθησης των δεξιοτήτων και των αποσπασματικών πληροφοριών.
Πώς φτάσατε στη θέση του υποδιευθυντή;
Η θέση του υποδιευθυντή κρίνεται από τον Σύλλογο των Εκπαιδευτικών. Μου έκαναν αυτή την πρόταση και τη δέχτηκα. Συνήθως ο υποδιευθυντής γίνονταν κάποιος που δίδασκε για πολλά χρόνια σ’ ένα σχολείο. Επέλεξα να μην είμαι ξανά υποψήφιος για υποδιευθυντής γιατί είναι δύσκολο και αντιφατικό να είσαι σε μια θέση όπου πρέπει να εφαρμόζεις εκπαιδευτικές πολιτικές με τις οποίες είσαι σε αντίθεση και σύγκρουση.
Η γνωριμία με τον κύριο Τσιγγερλιώτη ήταν πολύ ευχάριστη κι ενδιαφέρουσα. Ανακαλύψαμε βιώματα ενός καθηγητή αλλά πάνω από όλα γνωρίσαμε έναν υπέροχο άνθρωπο.
Κύριε Τσιγγερλιώτη, σας ευχαριστούμε πολύ.
Οι μαθητές του Α5: Α.Ν., Α.Κ., Β.Ν., Δ.Μ-Φ, Δ.Μ., Ζ.Σ., Ζ.Χ., Κ.Γ., Κ.Θ., Κ.Α., Κ.Φ., Μ.Λ., Ν.Ν., Π.Α., Π.Β., Π.Η., Ρ.Σ., Σ.Α., Σ.Σ., Τ.Έ., Φ.Ε., Φ.Μ-Φ, Χ.Ν.
Η υπεύθυνη καθηγήτρια: Καμαρούδη Θεοδώρα.