Στις 7 – 14 Απριλίου 2019 πραγματοποιήθηκε η πολυήμερη εκδρομή της Γ’ Λυκείου του Ημερησίου ΕΠΑΛ Θήρας στη Θεσσαλονίκη… και όχι μόνο. Η παραδοσιακή πολυήμερη εκδρομή στην τελευταία τάξη του σχολείου σφραγίζει τη σχολική ζωή κάθε μαθητή και πραγματικά η φετινή εκδρομή θα αποτελεί μια κορυφαία ανάμνηση για όλους όσοι συμμετείχαν.
Ξημερώματα («…δίνεις δικαιώματα» που λέει και ο ανεπίσημος εθνικός ύμνος του ΕΠΑΛ Θήρας) της 7ης Απριλίου, οι εκδρομείς μαζεύτηκαν στο λιμάνι του Αθηνιού, αναμένοντας με ανυπομονησία να καταφθάσει το πλοίο της γραμμής και το ταξίδι των ονείρων να ξεκινήσει. Παρά τις αναταράξεις και την αϋπνία, τα διάφορα πηγαδάκια, οι συζητήσεις, τα πειράγματα έκαναν τις ώρες να περνούν πιο γρήγορα. Το απόγευμα μείναμε στον Πειραιά και μετά από μικρή χαλάρωση κάναμε βόλτα στο Μικρολίμανο, με τις προβλεπόμενες στάσεις καφέ και φαγητού. Η βροχούλα δεν μας πτόησε, αντιθέτως μας έφτιαξε ένα ωραίο σκηνικό να τραβήξουμε αναμνηστικές φωτογραφίες!
Το επόμενο πρωί ξεκινήσαμε για τον τελικό προορισμό μας, τη Θεσσαλονίκη. Τα γέλια, οι πλάκες και ο «πολιτισμένος» διάλογος για το τι μουσική θα ακουστεί κάθε φορά στο λεωφορείο, συνέβαλαν στο να κυλήσουν τα χιλιόμετρα γρηγορότερα από κάθε άλλη φορά και το απογευματάκι της Δευτέρας φτάσαμε ακμαίοι στο Porto Palace, που, για τη βδομάδα αυτή, θα μας φιλοξενούσε.
Το πρώτο απόγευμα, αφού γευματίσαμε στο εστιατόριο του ξενοδοχείου, το περάσαμε με μια χαλαρή «αναγνωριστική» βόλτα στο κέντρο της «νύμφης του Θερμαϊκού». Και από το επόμενο πρωινό ξεκίνησαν οι εξορμήσεις μας: βασιλικοί τάφοι της Βεργίνας, καταρράκτες της Έδεσσας, οχυρά Μεταξά-Ρούπελ, λουτρά Πόζαρ, λίμνη Κερκίνη, Λευκός Πύργος, Επταπύργιο και φυλακές Γεντί Κουλέ, Άγιος Δημήτριος, Νόησις (Κέντρο Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο Τεχνολογίας) και κάτι εμπορικά κέντρα (που υποτάχθηκαν στις ορέξεις μας). Κάπου στο ενδιάμεσο, βρήκαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε κάποια “escape rooms” και να κάνουμε κάτι παιχνίδια “paintball”. Όλοι οι προορισμοί μας προσέφεραν κάτι διαφορετικό και ικανοποίησαν όλα τα γούστα, ενώ μερικοί μας άνοιξαν νέους ορίζοντες στη γνώση και στην σκέψη. Παράλληλα, και σε κάθε ευκαιρία που μας δινόταν από το πρόγραμμα, ανακαλύπταμε κάτι παραπάνω από τις ομορφιές του κέντρου της Θεσσαλονίκης.
Οι μέρες κύλησαν γρήγορα και η επιστροφή –που είναι πάντα δύσκολη– ελάφρυνε κάπως από μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας, όπου διανυκτερεύσαμε, προτού πάρουμε το επόμενο πρωί τον δρόμο για το αγαπημένο μας νησί.
Ξημερώματα Δευτέρας πλέον, 15 Απριλίου, άυπνοι και κατάκοποι, διότι εκδρομή και ύπνος = ασύμβατες έννοιες, αλλά γεμάτοι από εμπειρίες, χαρές, γέλια, φιλίες και αξεπέραστες αναμνήσεις, στις οποίες θα επιστρέφουμε ξανά και ξανά μετά από χρόνια όταν θα βρισκόμαστε πάλι μαζί και οι ζωές μας θα έχουν αλλάξει, αντικρύσαμε τους απότομους, αλλά φιλόξενους για εμάς βράχους της καλντέρας.
Ορίστε; Τι άλλο κάναμε; Ακούστηκαν λίγα τα παραπάνω ε; Λυπούμαστε, αλλά όπως λένε και στα χωριά μας… ‘what happens in Vegas, stays in Vegas….’
Με αγάπη…
Κείμενο: Γεώργιος Νιάρχος
Φωτογραφίες: Διαμαντής Κρυωνίδης
Comments